The Story Of A Fangirl: episode 8
Net zoals altijd hadden we afgesproken aan de Pincholevijver. Ik stond al een tijdje te wachten en was bang dat Taylor niet meer zou komen opdagen. Maar gelukkig kwam hij wel. Toen hij aankwam sloeg hij zijn arm om me heen kuste mijn hoofd.
Ik draaide me om en we zoenden. Ik moest op mijn tippen gaan staan om aan zijn mond te kunnen. Mama zei altijd dat mijn laatste groeispurt rond mijn 18e zou komen.
De gemeente heeft de Pincholevijver vernieuwd om hem aantrekkelijker te maken voor bezoekers. Maar de enige bezoekers die hier veel komen, zijn Taylor en ik. We komen naar hier juist omdat hier niet veel mensen komen. Maar goed, de gemeente heeft verlichtingspalen en bankjes geplaatst. Taylor en ik liepen hand in hand rond de vijver. Ik vertelde wat loze dingen en Taylor luisterde naar wat ik zei.
Taylor ging op een bankje zitten en klopte op de lege plaats naast hem. Ik ging neer zitten en hij sloeg zijn arm om heen, net zoals bij onze eerste ontmoeting. Hij fluisterde heel de tijd lieve dingen in mijn oor.
We zoenden veel en lang. Ik hou ervan om bij Taylor te zijn. Ik denk zelfs dat ik van hem hou. Maar weet ik wel wat het is om van iemand te houden? Ik bedoel ik ben nog maar 17...
Met zijn hand rond mij en mijn hand op de zijne voelde ik zijn warmte. Elke keer als ik hem aanraak ben ik gelukkig. Het is alsof er een warme gloed verspreid wordt door mijn lichaam.
We zoenden nog veel en lang. Het leek wel alsof alles een eeuwigheid duurden.
Arm in arm zaten we op het bankje mijn hoofd rustte op zijn arm. Volgens ben ik zelf even in slaap gevallen. Maar ik werd al snel weer wakker door een rinkelend geluid.
Als het aan mij ligt, mag die droom nog even blijven voortduren. Ik lig lekker te slapen in mijn bed en te dromen over Taylor maar natuurlijk moet mijn stomme wekker me weer wakker maken...
Ik slaag de wekker zodat dat ding stopt met rinkelen. Ik ben maar even slecht gezind totdat ik realiseer welke dag het is. Vandaag komt Taylor weer naar Sunset Valley! Tevreden sta ik op en begin me aan te kleden.
Deze schooldag lijkt wel de traagste schooldag ooit... Tijdens de laatste pauze (eindelijk!) zitten Ashley en ik op een bankje wat de kletsen. Nu ja kletsen... Zij praat, ik doe alsof ik luister. Eigenlijk ben ik aan het dromen over Taylor. Wanneer Ashley plotseling over TA begint, al weet ik niet wat ze zei ik hoorde alleen de naam Taylor Brown, kijk ik naar de grond en begin ik te glimlachen. Over een uur en half zie ik Taylor eindelijk weer!
"Wat is er toch met jou vandaag?", vraagt Ashley opeens. "Niets hoor, zou er iets met me moeten zijn misschien?", kaats ik terug. Ze kijkt me vreemd aan, maar dat zie ik al niet meer ik ben alweer aan het dromen over Taylor.
"Ik vroeg je wat!", zegt Ashley een beetje luid. "Huh, wat zei je dan?", vraag ik. "Ik vroeg of je zin had om dadelijk na school mee met mij naar mijn huis komt," vraagt ze. "Uhm, dat zal moeilijk worden ik uhm moet nog uhm leren voor die toets van wiskunde," lieg ik, wat moet ik anders zeggen?
Ashley kijkt me wantrouwig aan. Ze gelooft me duidelijk niet. Maar dat zie ik niet, ik zit met mijn gedachte alweer bij Taylor en zijn zachte lippen...