The Story of a Fangirl: episode 6
We zitten samen aan het meertje te picknicken. Taylor had een picknickmand met hotdogs en fruitsap meegenomen. Ik moet steeds denken aan wat Taylor daarnet gezegd heeft. Ik zal altijd moeten liegen waar ik naartoe ga... Taylor kijkt me aan en glimlacht. Ik probeer terug te lachen.
Na de picknick liggen we in stilte naar het meertje te kijken. Soms geeft Taylor me een zoentje op mijn kruin. Dan gaat er, zo als altijd, een tinteling door me heen.
Taylor en ik staan recht. Hij streelt mijn wang met zijn warme hand. "Ik hou van je," zegt hij. Ik glimlach en zeg: "Ik ook van jou."
Een tijdje lang kijken we in elkaars ogen. Ik verdrink in zijn groene ogen. Zijn ogen zijn zo mooi en de mijne die zijn... Kleurloos grijs, lelijk. Ik ben jaloers op zijn mooie ogen.
"Ik moet weer gaan," zegt hij na een tijdje, "we moeten nog wat oefenen voor de optredens." Ik zucht. Samen plooien we het deken op en steken dat bij in de picknickmand. We lopen naar het bospadje dat weer naar de weg lijdt. Taylor zet het mandje neer, duwt mij tegen een boom en begint me te kussen. Het is anders dan ervoor, heftiger. "Ik wil dat je weet dat ik zal vechten voor onze liefde," fluistert hij in mijn oor en hij loopt weg.
Vanaf die dag zie ik Taylor veel minder, hij is druk bezig voor de concerten in Sunset Valley. Het zijn 3 kleine concertjes waar, per concert maar 50 mensen binnen mogen. Ashley en ik hebben tickets voor het laatste concert. Voor ik het besef is het al weer 28 augustus, de vakantie is alweer bijna gedaan. Ik begin aan mijn laatste jaar op de middelbare school. 28 augustus is ook de dag van het concert. Rond 16 uur staat Ashley al weer voor onze voordeur. Ze is helemaal opgewonden over het concert, de vorige 2 zouden naar verluid ook super geweest zijn.
Een half uur voor het concert begint is er nog steeds niet veel volk. Ik weet dat alle 3 de concerten na een paar minuten uitverkocht waren. Maar ja, er kunnen ook maar 50 mensen binnen. Ashley en ik staan op de eerste rij. Ashley is superblij dat we zo dicht bij onze idolen staan. Ze zou eens moeten weten hoe dicht ik soms bij Taylor kom...
Tijdens het concert hebben Taylor en ik vaak oogcontact. Tijdens die momenten dat we diep in elkaars ogen kijken, lijkt het alsof al het geschreeuw rondom mij vervaagt en iedereen gewoon saai voor zich uit staat te staren.
Het concert is werkelijk fantastisch! Het is nog beter dan alle voorgaande concerten die ik al gezien heb. The Airplanes is een geweldige band, Taylor heeft gezegd dat ze succes beginnen te krijgen in Azië en Australië. Hij zei dat teleurgesteld, dat vond ik maar vreemd. Maar ja, hij zal wel een goede reden hebben om daar niet blij mee te zijn zeker.
De intro van een van hun bekendste hits begint te spelen. Ashley wordt helemaal gek. We brullen de tekst mee, net zoals iedereen (behalve de ouders of vriendjes die meegekomen zijn omdat ze moesten). Matt zingt een stukje a capella en het klinkt echt ongelofelijk!
Het solo-stukje van Taylor klink natuurlijk ook fantastisch! Ik heb nooit muziekles gevolgd en ik kan geen noten lezen, maar ik weet gewoon dat alles wat hij zingt perfect is.
Maar dat komt misschien omdat ik van hem hou, want ik hou echt van Taylor. Matt zingt het laatste solo-stukje. Ik denk dat dit het laatste lied van het concert is, want het is hun bekendste lied.
Taylor zingt echt met gevoel. De laatste noten weerklinken en Taylor kijkt recht in mijn ogen. Ik glimlach en hij glimlacht terug. Naast me gilt een meisje: "Hij glimlacht naar MIJ!" Maar ik weet zeker dat hij naar mij glimlacht.